آسیب شناسی مدل های کسب وکار هوشمندی فناوری در ایران

امروزه، کسب‌وکارهای هوشمندی فناوری در ایران در فروش خدمات خود ناکام مانده و به‌تبع آن در کسب سود که هدف نهایی هر کسب‌وکاری است، شکست خورده‌اند.از همین رو، پژوهش حاضر به دنبال شناسایی دلایل ناکامی این کسب‌وکارها در فروش خدماتشان است. این پژوهش، کیفی بوده و در آن، از روش تحلیل محتوای قیاسی استفاده شده است. بدین منظور، مدل کسب‌وکار استروالدر به‌عنوان مدل مفهومی انتخاب شد و3 جزء اصلی آن به‌منظور فراهم نمودن سؤالات مصاحبه، مورداستفاده قرارگرفت. پس‌ازآن، بامالکان کسب‌وکارها به‌منظور بررسی دیدگاه‌هایشان در خصوص دلایل ناکامی مدل‌های کسب‌وکار هوشمندی فناوی در کشور مصاحبه انجام شد. سپس، تحلیل هر مصاحبه از طریق بررسی خطبهخط و بابهره‌گیری از نرم‌افزار کیفی ماکس­کیودی­ ای انجام شد. براساس تحلیل محتوای کیفی یافته‌ها، مدل کسب‌وکار هریک از کسب‌وکارهای موردمطالعه استخراج و به‌منظور ارزیابی مدل‌های کسب‌وکار با کاربرد معیارهای استروالدر، از طیف لیکرت استفاده شد. در هرکدام از کسب‌وکارها، معیارهای«اثربخشی کانال»، «یافتن مشتریان جدید به‌طور پیوسته»و «مشارکت مشتری درفرایند خلق ارزش»ضعیف‌ترین معیارها شناخته شدند. دلایل ضعف کسب‌وکارها در این معیارها، در دو محور عرضه (ضعف در بازاریابی، تخصص و مهارت، هزینه، رقبا، محتوا، فرهنگ سازمان) و تقاضا (ضعف در سطح کلان و خرد) شناسایی شدند.